30 najbardziej przerażających programów i filmów dla dzieci

Jaki Film Można Zobaczyć?
 
Istnieją filmy i programy telewizyjne stworzone dla dzieci, które są niepotrzebnie dziwaczne i wymykają się wszelkim rozsądnym wytłumaczeniom.

Te programy wpadają w niesamowitą dolinę przedstawień dla dzieci: fabuły i obrazy, które są tak przerażające, że to szokujące, że kiedykolwiek powstały, nie mówiąc już o skierowanych do dzieci.

Kuchnia Casanova

Część Cartoon Network Co za kreskówka! cykl „The Kitchen Casanova” jest nie tylko obrzydliwy, ale i głęboko niepokojący. W kreskówce mężczyzna nerwowo przygotowuje kolację na randkę… a potem wszystko idzie prosto do dziewiątego kręgu piekła. Kiedy pośpiesznie przygotowuje obiad, przypadkowo przechodzi z przepisu na okropny przepis, tworząc mieszaninę paskudnych składników. Następnie Casanova przedstawia zakrytą tacę do serwowania do swojej daty.

Zdjęcie za pośrednictwem Cartoon Network

najlepsze darmowe filmy do obejrzenia na amazon prime

Odkrywa obiad i ukazuje obraz, który został przypieczony w mózgach tysięcy dzieci: niesamowicie szczegółowy rysunek zwiniętego języka, gałki ocznej (z nadal przymocowaną dolną powieką), zakrwawionych kości i odciętej ludzkiej stopy. Gdy Casanova i jego przerażona randka oglądają posiłek, język powoli się rozwija i drga, gdy szybko zatrzaskuje pokrywę z powrotem na tacę. Gdyby tylko kreskówka się tam skończyła. Zamiast tego zaczynają żarłocznie zjadać stos obrzydliwych podrobów, pośród obrzydliwego bicia, siorbania i chichotania, pozostawiając dzieci nawiedzone i zastanawiające się, czy ta kreskówka rzeczywiście się wydarzyła, czy też była tylko dziwnym marzeniem o gorączce.

O tak, bajki

Podobny do Co za kreskówka !, O tak, bajki to antologia krótkich filmów animowanych. Ta wersja serii była jednak jeszcze bardziej pełna niepokojących kreskówek. „Życie dzieci” zawiera mnóstwo tańczących, śpiewających pryszczów, z powtarzającą się piosenką o tym, jak sprawiają, że dzieci stają się nieszczęśliwe i nie można ich zatrzymać.

Zdjęcie za pośrednictwem YouTube

Ta obrzydliwa i fatalistyczna melodia, która kończy się przerażającą, rozmawiającą zabawką z królikiem naturalnej wielkości. Donnie Darko - niepowtarzalny klimat. Nie być gorszym, „Kenny and the Chimp” (animowany film krótkometrażowy, który był prekursorem Dzieci z sąsiedztwa ), przedstawia dzieciaka, który wypuszcza ze smyczy i zostaje zarażony różnymi śmiertelnymi chorobami, z których jedna powoduje, że jego głowa zamienia się w świnię (która ucieka na dźwięk palącego się boczku).

SIniecko

Jeśli chodzi o czystą, psychotyczną energię, Światło słoneczne wygrywa nagrodę. Przedstawienie dla dzieci, w którym występuje dziwaczna marionetka o długich ramionach, która wygląda, jakby została złomowana razem ze śmieciami znalezionymi w śmietniku nawiedzonego szpitala dla uchodźców, był wystawiany w Czechosłowacji w latach 80. XX wieku. Kukiełka (zwana Raťafák Plachta, co oznacza „koc z wielkim nosem”) składa się z dwóch mężczyzn pod prześcieradłem i marionetki, która wygląda jak ostatni gorączkowy obraz, który może błysnąć przed oczami przed śmiercią na wściekliznę.

Zdjęcie za pośrednictwem YouTube

Jego dyszący, wściekły głos brzmi jak seryjny morderca wahający się między śmiechem a płaczem, gdy opowiada o makabrycznych zbrodniach. Być może najbardziej przerażające jest to, że marionetka jest celowo dziwaczna: plik twórca marionetki powiedział: ' Jest okropny, brzydki. Myślę, że stacja telewizyjna była w pewnym sensie awangardowa, ponieważ nie bali się pokazać [] nielubianej (z wyglądu), nie ładnej marionetki na ekranie ”. W tym kontekście „awangarda” oznacza „wysoką na siedem stóp marionetkę-terror”.

Alicja Jana Svankmajera

Hej, Czechosłowacja? Czy dobrze sobie radzisz? Ponieważ oto kolejny czeski film, który przedstawia skoncentrowane koszmarne paliwo do silników odrzutowych. Nie jest jasne, czy ta adaptacja z 1988 roku Alicja w Krainie Czarów jest w rzeczywistości odpowiedni dla dzieci, do czego sam film nieśmiało podpowiada złowieszcza narracja , ' Alicja pomyślała ... Teraz zobaczysz film ... Przeznaczony dla dzieci ... Być może. ” Surrealistyczny film łączy stop motion z aktorskim aktorem dziecięcym w sposób głęboko, pierwotnie niepokojący.

Obraz za pośrednictwem funkcji pierwszego uruchomienia

Większość lalek poklatkowych to prawdziwe wypchane zwierzęta, z wyłupiastymi oczami i nieruchomymi, zaskoczonymi minami. Pojawiają się martwe ptaki z lisimi czaszkami zamiast głów, czaszki wykluwają się z jajek, kawałek mięsa porusza się samoistnie, Alice zamienia się w przerażającą porcelanową lalkę… a dźwięk jest równie niepokojący jak wizualizacja. To nieopisanie dziwaczny i przerażający film, a wrażenia z jego oglądania można porównać do odurzenia w warsztacie wypychacza.

Mr. Potato Head Show

Pamiętaj o 1999 Mr. Potato Head Show film? Jeśli tego nie zrobisz, być może zablokowałeś pamięć. Wersja Pixara głowy Pana Ziemniaka jest sympatyczna i głupkowata, podczas gdy Mr. Potato Head Show jest… czymś innym. To, co zaczęło się jako program telewizyjny z marionetką Pana Ziemniaka na żywo, cała fabuła filmu spinoffowego jest lamentem nad tym, jak Mr. Potato Head Show zostało odwołane.

Zdjęcie za pośrednictwem Hasbro Studios

Ten dziwny meta-komentarz mógłby być zabawniejszy, gdyby film nie był Frankensteinem złożonym z klipów i pomieszanych, na wpół wypalonych pomysłów, które sprowadzają się do szalonych wypowiedzi wzgardzonych twórców serialu. Istnieją dziwne animacje z ludzkimi ustami, na wpół zjedzonym, mocno przekłutym antropomorficznym jabłkiem, marionetką, która wydaje się być stosem różnych jelit, obrzydliwością w połowie szynki, pół homara, ciastka z owocami z ludzkimi zębami, kosmitów … Oglądanie tego filmu to jak wlewanie Drano do uszu i czekanie, aż mózg się roztopi.

Kot pies

Kot pies była kreatywną kreskówką Nickelodeon z lat 90-tych, przedstawiającą pół-kota-pół-psa, który wpada w zwariowane hijinki, ponieważ jego nadęta kotka i hałaśliwa psia połowa są zawsze w sprzeczności. Ale dziwne założenie nie jest tym, co sprawia, że ​​ta kreskówka jest przerażająca, a raczej kilka odcinków, które zadecydowały: „Pieprzyć to, wyślijmy trochę dzieci na terapię”.

Obraz za pośrednictwem Paramount Television

Na jednym z nich „Kot” próbuje podstępnie umyć „Psie” zęby… czołgając się do własnych ust, przemieszczając się w górę w kierunku połowy Psa i wychodząc z pyska psa. W tym momencie Cat jest jakoś na lewą stronę, z odsłoniętymi mięśniami, żyłami i tkanką oka, co jest zarówno medycznie niewykonalne, jak i Hellraiser poziomy niepokojące. Dzięki, Kot pies za zmuszanie dziesięciolatków do kontemplacji słabości ludzkiego umysłu.

Wsparcie! Jestem rybą

Wsparcie! Jestem rybą to duński film dla dzieci, który został dostosowany do języka angielskiego, zyskując nawet zdolności głosowe Alan Rickman, Aaron Paul (zanim stał się sławny) i Terry Jones . Film opowiada o grupie dzieciaków, które przypadkowo piją miksturę zamieniającą je w rybę i będąc głupimi dziećmi tracą „antidotum”, które zmieniło ich z powrotem w ludzi. Byłby to w większości nijakie, niezapomniane filmy dla dzieci, gdyby nie złoczyńca: Joe, ryba, która zasmakowała mikstury antidotum, która najwyraźniej ma również moc nadawania rybom cech podobnych do ludzkich.

Zdjęcie za pośrednictwem produktów Genius

Joe zaczyna jako raczej przerażający, z czarno-białą twarzą, która wygląda bardziej jak juggalo niż ryba, i złowieszczym głosem (dzięki uprzejmości cudownie ciemnego Alana Rickmana). Po typowym nikczemnym łuku Joe łapczywie próbuje skonsumować jak najwięcej antidotum, aby stać się w pełni człowiekiem. Zamiast tego staje się niesamowitą hybrydą ludzko-rybną, której skóra rozdziera się jak na strzępy Jeff Goldblum w Mucha . Następnie tonie, ponieważ popełnia błąd, pijąc ludzką miksturę pod wodą (nie można przecenić, ile złych decyzji podejmują bohaterowie tego filmu).

Albo w Kanadzie

Albo w Kanadzie był kanadyjsko-amerykańskim programem telewizyjnym dla dzieci z lat 90, który był emitowany w Cartoon Network. Zawierała serię kanadyjskich filmów animowanych prosto z horroru napędzanego LSD. W „To Be” kobieta kwestionuje własne istnienie, odwiedza zwariowanego naukowca, który wynalazł „transporter”, który w rzeczywistości klonuje podmioty i zabija oryginalną kopię (fabułę Prestiż , ale dla dzieci!).

Zdjęcie za pośrednictwem National Film Board of Canada

Naukowiec „przenosi” siebie, ale oryginał nie zostaje zabity, co prowadzi do ostatecznej rozgrywki, w której kobieta musi zdecydować, czy powinna zabić jednego z naukowców podwójnie… i tak się dzieje. Potem zrujnowany poczuciem winy, ona się zabija wchodząc do transportera, pozwalając się wyparować, gdy jej klon chodzi bez poczucia winy. Czy to naprawdę bajka dla dzieci, która każe nam kwestionować naturę naszego istnienia? Najwyraźniej jest w Kanadzie!

Peter Rabbit & Friends: The Royal Ballet

Cóż więcej można powiedzieć niż: „Ludzie na żywo przebrani za zwierzęta Beatrix Potter wykonujący balet?” Peter Rabbit & Friends: The Royal Ballet jest dokładnie tym. Chociaż fabuła jest w większości przyjazna dzieciom, hiperrealistyczne fałszywe głowy zwierząt (z nie mrugającymi oczami, nie zapominaj o nich) na muskularnych, odzianych w trykot ciałach żywych tancerzy są po prostu nieco niesamowity.

Zdjęcie za pośrednictwem YouTube

Balet jest dość dobrze ułożony choreograficznie, kostiumy (choć przerażające) są dziwnie podobne do klasycznych ilustracji Beatrix Potter i poza tym, że dają dzieciom koszmary na resztę życia, to całkiem piękna produkcja.

Gerry Anderson’s Hoppity

O co chodzi z lalkami? Ich przerażające uśmiechy? Ich martwe oczy przypominające rekiny? Myśl, że mogą nagle ożyć i powstać przeciwko swoim ludzkim panom? Hoppity nieświadomie robi to na pełnych obrotach na przerażających tropach lalek. Stworzone przez Gerry Anderson (przyszły twórca lalkowego programu telewizyjnego Thunderbirds ), Hoppity opowiada o magicznej zabawce z „targu goblinów”, która może się samodzielnie poruszać i komunikuje się krzycząc „Teedily-tum! Naprawdę dum! ”

Zdjęcie za pośrednictwem YouTube

Jego nieszczęsna ludzka właścicielka, mała dziewczynka, otrzymuje rozkaz wykonywania „niegrzecznych” czynów, nieustannie wpadając w kłopoty. Ze łzami w oczach wyjaśnia, że ​​przestrzega rozkazów Hoppity, ale żaden z dorosłych jej nie wierzy. Kończy się wysłaniem jej do łóżka bez kolacji, podczas gdy Hoppity narzeka, że ​​tak głodny .

Emmet Freedy

Emmet Freedy był Nicktoon z lat 90-tych, ze stylem artystycznym najlepiej opisanym jako „boschowski horror-wymiociny”. Wykorzystując animację poklatkową (forma animacji, która często wędruje do niesamowitej doliny), jej okropnie zaprojektowane postacie z papieru przypominają coś z przerażającej instalacji artystycznej studenta.

Obraz za pośrednictwem Paramount Television

Animacja poklatkowa jest sztywna i niepokojąca, głosy brzmią jak halucynacje słuchowe wywołane przez ambien, usta, nosy i twarze bohatera są groteskowo nieproporcjonalne, a zęby… jest po prostu zbyt wiele zębów. Żadne dziecko nie powinno być narażone na tę kreskówkę, a ci, którzy mieli pecha oglądać tę obrzydliwość, powinni otrzymać ugodę sądową, aby zapłacić za swoją terapię.

Pingu

Pingu to szwajcarski claymation z lat 90. o uroczym pingwinku dziecięcym. Dlaczego więc nadaje się na najbardziej przerażające programy dla dzieci? Pingu usypia publiczność fałszywym poczuciem zdrowego bezpieczeństwa, tylko po to, by wyrwać dywan spod ciebie za pomocą dziwaczny, gigantyczny, szalony mors.

Zdjęcie za pośrednictwem BBC

Ta potworność wyróżnia się nie tylko z powodu swojej niewytłumaczalności ludzkie zęby , ale ze względu na to, jak dziwnie szczegółowy jest mors Pingu’s zwykle uroczy, kreskówkowy styl artystyczny. Co gorsza, mors ma przerażający, pełno gardłowy, zabójczy śmiech. W rezultacie całe pokolenie szwajcarskich dzieci wyrosło, by bać się Antarktydy.

Dzwoniący dzwonek

Nie daj się zwieść uroczej okładce VHS z filmu z 1978 roku. Dzwoniący dzwonek zaczyna się od filmu o uroczej jagnię o pucołowatych policzkach, a potem decyduje się iść GWAR odpowiedzialność. Wilk zabija matkę baranka, a baranek decyduje się na zemstę zmusić wilka, żeby go wyszkolił , żeby mógł dorosnąć, by zabić wilka. Wilk zgadza się na warunki i zamienia uroczą jagnię w demonicznego barana zabijającego wilki.

Zdjęcie za pośrednictwem Discotek Media

Ostateczna postać baranka wygląda jak szatańska bestia o ostrych rogach, cienista. Baranek w końcu zabija swojego przybranego-wilka-tatę, a pod koniec filmu zostaje sam i nieszczęśliwy. Film rzekomo zwraca uwagę na daremność zemsty, ale oto pomysł: może nie sprzedaj dzieciom historii o ojcobójstwie owcy na wilku?

Mike Huckabee’s Learn Our History

Czy wiesz, że Mike Huckabee pomógł stworzyć program dla dzieci? A czy wiesz, że program dla dzieci to dziwnie na nos seria politycznej indoktrynacji? I że zdecydował się uczyć dzieci o 11 września? Cóż, jak się okazuje, wszystkie te rzeczy w niewytłumaczalny sposób są prawdą.

Zdjęcie za pośrednictwem YouTube

Plik Poznaj naszą historię uczy dzieci o 9/11 poprzez nietaktowne animacje samolot uderzył w bliźniacze wieże , gdy obserwator woła (bez większego entuzjazmu): „Nie!” Inny obserwator mówi sztywno: „Kto zrobiłby coś takiego?” Chcielibyśmy zadać to samo pytanie twórcom tego programu dla dzieci.

Błyszcząca stacja czasu

Błyszcząca stacja czasu był uroczym programem PBS z lat 90 Thomas the Tank Engine i jego ludzcy przyjaciele na stacji kolejowej, w tym malutki dyrygent grany przez George Carlin . Dzieciaki udawały się w wyimaginowane podróże po tunelach kolejowych, podczas których publiczność była poddawana dziwnym animacjom.

Zdjęcie za pośrednictwem The Britt Allcroft Company

Na jednym mały chłopiec przechodzi przez muzeum przerażająco wyglądających obrazów, które wystawiają języki i dmuchają w niego malinami. Pomysł, w którym czujące obrazy podstępnie z ciebie kpią, odstają od siebie języki ludzkie , było nieoczekiwanym źródłem koszmarów. W serialu regularnie pojawiały się również kukiełki mieszkające w szafie grającej, których twarze przypominające maskę pośmiertną z grubymi powiekami czasami pojawiają się, by prześladować nasze sny.

Raggedy Ann & Andy: muzyczna przygoda

Raggedy Ann & Andy: muzyczna przygoda to film dla dzieci z 1977 roku, z pięknymi ilustracjami i bogatymi animacjami. Niestety, jego szczegół służy tylko do pogłębienia współczynnika pełzania podczas niektórych całkowicie mrożących sekwencji. Raggedy Ann i Andy, para lalek z miękkiego materiału, uciekają.

Zdjęcie za pośrednictwem 20th Century Fox

W jamie wypełnionej jakimś brązowym toffi napotykają „The Greedy”, jaskrawą, świadomą kupę cukierków, toffi i bulgoczących płynów. Jest ciągle głodny i może nigdy być nasyconym, zjadając się w kółko w psychodelicznej animowanej sekwencji. Ostatecznie decyduje, że jedynym sposobem na wyleczenie się z głodu jest zjedzenie Raggedy Ann's serce .

Weinerville

Weinerville był programem rozrywkowym / komediowym dla dzieci z lat 90. emitowanym na antenie Nickelodeon, prowadzonym przez Marc weiner . Wbija się w nasze głowy jako niepokojące nie tylko ze względu na „Boney”, szkieletową maskotkę / marionetkę, ale także przez „Weinerizer”, maszynę, która „kurczy” ciała widzów, kładąc ich nieproporcjonalnie duże głowy na marionetce ciała.

Obraz za pośrednictwem dystrybucji telewizji CBS

To była dość prosta sztuczka (ich prawdziwe ciała chowały się za sceną lalek), ale dla oczu młodych widzów był to akt przerażającej kwaśności. Dodatkowo była litania dziwnych postaci, w tym „Socko”, marionetka o wysokim głosie i skłonności do kopania ludzi oraz ludzka głowa Marca Weinera połączona z różnymi lalkami, co było czasami zabawne i innym razem niepokojące.

Unico na wyspie magii

Unico na wyspie magii to anime z 1983 roku dla dzieci o uroczym zwierzęciu wyglądającym jak jednorożec-szczeniak-niedźwiedź o różowych włosach i wesołym duchu. Co mogłoby pójść źle? Złe marionetki , to jest to. W filmie „Kukuruku” to porzucona marionetka ożywiona. Zamiast mieć trochę zabawy Toy Story Kukuruku postanawia zemścić się na ludzkości, zamieniając każdą żywą istotę w dziwaczne, jęczące drewniane zombie.

Zdjęcie za pośrednictwem YouTube

Używa ludzkich marionetek o pustych twarzach jako cegiełek w swojej gigantycznej wieży zła. A sam Kukuruku jest dziwaczną, ogromną marionetką jedzenie Unico i mała dziewczynka. Sądzimy, że dzieci z bliznami psychicznymi budują charakter?

Czarna piękność

Czarna piękność to filmowa adaptacja książki pod tym samym tytułem z 1994 roku. To film o przygodach pięknego czarnego ogiera, czyli inaczej mówiąc: przygotuj się na martwe konie! W filmie Black Beauty i jego najlepsza przyjaciółka Ginger przeżywają razem różne przygody, w tym: prawie tonąc, prawie umiera na zapalenie płuc, będąc niewolnikiem złych ludzi, wpadając w głęboką depresję i umierający .

Zdjęcie za pośrednictwem Warner Bros. Pictures

Zgadza się, w pewnym momencie Ginger zostaje kupiona przez niegodziwych mistrzów, którzy ją biją i wykorzystują, że jej duch jest w końcu całkowicie złamany. Czarna Piękność musi patrzeć, jak wożą jej bezwładne, posiniaczone, pozbawione życia ciało. Przynajmniej jest wolna od bólu , Zastanawia się Czarna Piękność. Co za fajny film dla dzieci.

4 kwadratowy

Rozumiemy, dzieciaki lubią jasny, kolorowy, surrealistyczny świat, z szaloną energią i charyzmatycznymi ludźmi. Ale 4 kwadratowy, Kanadyjskie dzieciaki, które nadawały na antenie w latach 2003-2015, próbowały zastosować tę formułę i w jakiś sposób wymyśliły program, który przypomina film o praniu mózgu kultystów.

Zdjęcie za pośrednictwem YouTube

Trzem dorosłym, wszyscy ubrani w identyczne, jasnoniebieskie spodnie ze spandexu (które u mężczyzn pozostawiają… niewiele do wyobrażenia poniżej talii), czwarty dorosły w jasnoniebieskim kombinezonie spanex nakazuje wykonać różne „ćwiczenia”. ” „Rozłóż policzki!” ona rozkazuje, a oni posłusznie to robią. Na szczęście ma na myśli Twarz policzki, inaczej zostawilibyśmy napiwek dla FBI.

Pozdrówcie swoje spodenki

Pozdrówcie swoje spodenki to program telewizyjny Nickelodeon z lat 90., który śledzi przygody na żywo z letniego obozu i jego zwariowanych uczestników. Niestety, to wymaga zwrotu w kierunku Teksańska masakra piłą mechaniczną po wprowadzeniu strasznej legendy obozowej „Hydraulik Zeke”. Jest duchem hydraulika bez nosa, który zginął w wyniku wycieku gazu (bez nosa - nie mógł go wyczuć).

Obraz za pośrednictwem dystrybucji telewizji CBS

Zeke nawiedza obóz, ubrany w przerażającą, zniekształconą maskę, z zakrwawioną plamą w miejscu, gdzie powinien znajdować się jego nos. Według legendy obozu, jeśli dotkniesz jego przeklętego tłoka, będzie nawiedzał twoje sny. Dziękuję za ostrzeżenie, ale nie dotknęliśmy żadnych zakazanych tłoków, a on nadal prześladuje nas do dziś.

Restart

Restart to kanadyjski (oh witaj ponownie Kanada, wy dziwaki) animowany film animowany 3D, który był emitowany w latach 1994-2001. W grze występuje kilka zabawnych postaci cyfrowych, które żyją w „mainframe” komputera. Nieustannie walczą z wirusami i chronią cyfrowych mieszkańców swojego miasta. I oczywiście, Hexadecimal jest dość przerażającą antagonistką, z różnymi nieruchomymi maskami, które ukazywały jej wyraz twarzy. Ale prawdziwy horror ma postać „kostek do gry”.

Zdjęcie za pośrednictwem YouTube

Za każdym razem, gdy użytkownik zdecyduje się zagrać w grę, na miasto spada gigantyczny fioletowy sześcian. Zatrzymuje w środku wszystkich cyfrowych ludzi i zmusza ich do zagrania w grę przeciwko „użytkownikowi”. Jeśli cyfrowi ludzie przegrają, są „unieważnieni”, czyli wymazani z istnienia. Jedna z postaci (nie mniej niż dziecko) wydaje się umierać w jednej z kostek gry, by powrócić później jako dorosły - przeżył unieważnienie, ale spędził dziesięciolecia torturowanie przez gry wideo. Zmusiło nas to do przemyślenia sposobu, w jaki nas traktowaliśmy Simowie.

Dawno temu i daleko

Dawno temu i daleko Na antenie PBS od 1989-1992. To antologia bajek dla dzieci na dobranoc. Prowadzony przez Jamesa Earla Jonesa, głos Dartha Vadera, Mufasy i prawdopodobnie Boga, jest to solidny program dla dzieci. Jednak kilka epizodów utkwiło nam w pamięci jako przerażające. „Rarg” kręci animowaną opowieść o świecie zamieszkanym przez dziwnie wyglądających obywateli, superinteligentne dzieci i burmistrza z ramionami wyrastającymi z głowy.

Zdjęcie za pośrednictwem YouTube

Dzieci naukowców odkrywają, że ich cały świat jest tylko snem przypadkowego mężczyzny i wszyscy umrą, gdy się obudzi. Dlatego budują most do przebudzonego świata, porywają mężczyznę i na zawsze uwięzią go we własnym śnie. Ojej, sposób, aby pomóc dzieciom czuć się bezpiecznie podczas zasypiania.

Muminki

Muminki to urocze postacie stworzone przez fińskiego artystę, które w 1990 roku zostały przekształcone w japońsko / holenderskie anime. Opowiadają o przygodach rodziny Muminków, grupy stworzeń przypominających krowy-hipopotamy. Słodycz nagle wyparowuje, gdy tylko pojawia się Groke.

Zdjęcie za pośrednictwem YouTube

Ogromne, grymasowe, przypominające ducha stworzenie, Groke nawiedza dolinę Muminków, zamrażając i zabijając każdą żywą istotę, na której się znajduje. Jej występy w anime są połączone z mrożącymi krew w żyłach śmiercionośnymi grzechotkami i groźną ścieżką dźwiękową. I dobra wiadomość! Muminki zostały stworzone na nowo w animowanym serialu 3D z 2019 roku pod tytułem Dolina Muminków . Czy to Groke w przyczepie? Tak tak to jest.

Vintage Ulica Sezamkowa

Nie ma nic bardziej czystego na tym świecie niż Ulica Sezamkowa , dobrze? W latach 90-tych, pośród uroczych lalek, ulica Sezamkowa zawierała krótkie odcinki, albo bajki, albo figlarne szorty. Jednym z nich był „Wyżeł weimarski Williama Wegmana”. Wyżeł weimarski to dostojna rasa psów o uduchowionych, ponurych oczach. Psy są urocze, ale nie wtedy, gdy dajesz im ludzkie torsy.

Zdjęcie za pośrednictwem YouTube

William Wegman jest fotografem znanym z tego, że podpiera swoje psy na ludzkim aktorze, dzięki czemu wygląda jak osoba, która ma psią głowę. Same zdjęcia są trochę dziwne, ale w akcji na żywo współczynnik pełzania jest zwielokrotniony. Psy patrzą żałośnie przed siebie, gdy dorośli aktorzy dziko gestykulują. Psy? Uroczy. Potworności pół-pies-pół-człowiek? Nie słodkie.

Odważny mały toster

Odważny mały toster jest niedocenianym animowanym filmem dla dzieci z 1989 roku i pomimo wysokiej jakości i kreatywnego założenia, chłopcze, chłopcze, ma w nim niepokojące momenty. Występując w uosobionych przedmiotach gospodarstwa domowego, takich jak toster (który jest odważny), radio, lampa, blankie i Kirby (zrzędliwa próżnia), wyruszyli z opuszczonego domu wakacyjnego, aby poszukać swojego dawno zaginionego ludzkiego pana. Po drodze napotykają przerażające chwile, takie jak porwanie przez ludzkiego majsterkowicza, który więzi (w pełni świadomą i świadomą) elektronikę w imadle i rozrywa je, zbierając poplamione olejem części wewnętrzne.

Zdjęcie za pośrednictwem Hyperion Pictures

Lubi też tworzyć „wynalazki”: urządzenia elektroniczne, które zostały razem zjednoczone z Frankensteinem, które aż nazbyt dobrze zdają sobie sprawę z ich okropnie okaleczonej egzystencji. Toster i gang również lądują na złomowisku, gdy stare, zużyte samochody śpiewają smutną pieśń żałobną o pogodzeniu się ze swoim losem (zgnieceniu i zabiciu przez zgniatarkę samochodową). Hej, ale Toster robi w końcu toast, więc hurra!

Zygzak

Zig Zag to kanadyjski program dla dzieci z lat 1979-1988. Kanada, poważnie, co się z wami dzieje? Ten serial rozpoczyna brodatego gospodarza w okularach, którego humor bardziej przypomina wygłaszane tyrady i bredzenie niż komedia. W jednym przypadku gra pewnego rodzaju „twardziela”, wpatrującego się w zbliżenie aparatu, które jest zbyt blisko, by było dla niego wygodne.

dobre programy do obejrzenia na hulu

Zdjęcie za pośrednictwem YouTube

- Znasz mnie… To imię Lemon - mówi złowieszczym głosem, bardziej przystojnym Twin Peaks niż program dla dzieci. „Wiesz, która jest godzina… nie, to nie jest czas kąpieli. Czas na Zig Zag. Więc bądźcie czujni, dzieciaki! Wracam trochę później. I pamiętaj… cokolwiek robisz… nie… nie doprowadzaj… mnie… do szaleństwa… ”Przywołaj jazzową muzykę lat 80-tych i tysiące dzieciaków brudzących swoje kombinezony.

Jim Henson’s The Storyteller

Jima Hensona Bajarz to kolejny niedoceniany klejnot programu telewizyjnego. Jest hostowany przez to, co niepowtarzalne John Hurt , zawiera potpourri imponujących lalek Hensona i opowiada serię europejskich klasyków baśni. Mimo to wciąż jest niesamowicie ciemny,

Zdjęcie za pośrednictwem The Jim Henson Company

Niektóre z bardziej przerażających historii obejmują żołnierza, którego czyny na zawsze utknęły między bramami nieba i piekła, hybrydę jeża i mężczyzny oraz księżniczkę, która ma poślubić własnego ojca w dziwacznym rytuale. Nie trzeba dodawać, że te tematy są nieco dojrzałe dla dzieci. Nawet nie zaczynajcie serii spinoffów Narrator: greckie mity który został wyemitowany w 1990 roku. Yikes.

Darby O'Gill & The Little People

Ten mało znany film Disneya z 1959 roku to irlandzka opowieść o krasnoludkach i Sean Connery . Ta formuła powinna być niezawodna, ale o boże banshee . Pośród szelmowskich przeczuć króla Leprechaunów i starzejącego się Darby O’Gill (grany przez bardzo irlandzkiego Albert Sharpe ), są elementy zaskakująco przerażające, takie jak czy wspominaliśmy o banshee ?!

Zdjęcie za pośrednictwem dystrybucji Buena Vista

Banshee, upiorne zawodzące widmo z nieprzyjemnie długimi palcami i zapadniętą twarzą staruszki, zabija córkę bohaterki i wzywa widmowy powóz ciągnięty przez czarne konie: śmierć. Jako dzieci wypluwaliśmy nasze Lucky Charms.

Strawiński i tajemniczy dom

Co się stanie, gdy dasz obcemu przebierającemu się za człowieka skromny budżet na animację i polecenie nakręcenia filmu dla dzieci? Masz cokolwiek Strawiński i tajemniczy dom (2013) ma być. Z przerażająco brzydkimi trójwymiarowymi modelami postaci, równie okropną animacją i bezduszną grą głosową, ten film jest ohydą dla wzroku i dźwięku, którą należy zamknąć w skarbcu i ukryć w rozległym magazynie.

Zdjęcie za pośrednictwem YouTube

Najgorsza jest scena z psychotycznie nazwanym „Globglogabgalab”, rodzajem pół-człowieka, pół-Jabby-the-Hutta, stopionego jak stworzenie. Globglogabgalab faluje swoim obrzydliwym ciałem przypominającym gówno i śpiewa (słabo) o tym, jak bardzo kocha książki. „Jestem Globglogabgalab, shwabble dabble wubble flaba blaba blab, jestem pełen shwimble glibmerskiego rodzaju, jestem drożdżakiem myśli i umysłu”, bełkocze bezsensownie. Ten film dostaje 5/5 gwiazdek za traumatyzowanie twoich dzieci.